GCP Central bestaat inmiddels meer dan 10 jaar. Een tijd waarin we al onze energie, passie en toewijding hebben gestoken in het trainen van de internationale gemeenschap van medisch wetenschappelijk onderzoekers op het gebied van good clinical practice, ofwel GCP, en lokaal geldende wetten en regels zoals de Clinical Trials Regulation (CTR) en WMO. Zodat wetenschappelijk onderzoek volgens de geldende wetten en regels verloopt. Voor een soepel verloop van begin tot einde. En natuurlijk voor veiligheid van deelnemers en patiënten.
Wij ontwikkelen de trainingen voor onze klanten, voor jullie dus. We laten continu zien wat we doen, wat er verandert en waar we naartoe gaan. Maar hoe ervaren jullie onze trainingen? Wat is jullie motivatie om onderzoek te doen? Hoe kijken jullie naar de wet- en regelgeving? Is er weerstand? Zijn de trainingen nuttig? Is de opgedane kennis toepasbaar?
In deze interview serie portretteren we mensen, werkzaam in klinisch onderzoek. Zo leren wij van jullie ervaringen, maar raken jullie mogelijk ook geïnspireerd door andermans verhaal. We gaan op bezoek bij verschillende onderzoeksgroepen, verschillende ziekenhuizen, CRO’s en farmaceutische bedrijven. We interviewen mensen met verschillende rollen binnen de wereld van de wetenschap. In deze reeks kwamen eerder al aan het woord neuroloog Anne van der Plas van Alrijne Ziekenhuis, research coördinator Manon Haanepen van het Slingeland Ziekenhuis, huisarts Jiska Meijer, medeoprichtster van GPRI en onderzoeker Jacintha Ronden van Cardialysis.
Prisca van Leeuwen is dit keer degene die wordt onderworpen aan ons vragenvuur. Deze goedlachse apothekersassistente uit het Groene Hart Ziekenhuis heeft een passie voor klinische trials. Haar carrière begint in de stadsapotheek, maar inmiddels werkt ze al 22 jaar in de ziekenhuisapotheek. Vrijwel direct nadat ze hier ingewerkt is, gaat ze zich ook met de trials bemoeien. “Een collega deed het, en ik vond dat leuk, dus ik ben eigenlijk mee gaan doen. En dat is steeds verder uitgegroeid.” In het begin is het allemaal primitief, ging niets met de computer. Prisca herinnert zich goed dat ze de medicijnen toen nog moesten inbellen. “Het lijkt een eeuwigheid geleden.” Ook de faciliteiten hielden te wensen over. “We zaten altijd tussen de stellingen, met een koelkast.”
Met het (papier)werk dat toeneemt, zorgt de vorige apotheker ervoor dat Prisca en haar collega een aparte ruimte krijgen. Hier kunnen ze zich afsluiten en zich goed concentreren op alle formulieren en het schrijven van handleidingen. Nadat haar collega weggaat, doet Prisca het trial werk een tijdje in haar eentje. Maar na een ingewikkelde trial besluit ze dat het toch beter is om het samen te doen en vraagt ze haar huidige collega, Karin, erbij. Ze krijgen er ieder een halve dag per week voor, of om de week een hele dag. Het is niet veel en is schipperen met de tijd. Nu doen ze naast de ingeplande tijd ook nog heel veel tussendoor. Recepten opruimen, administratieve handelingen, planning, dat lukt nog wel tussendoor. Maar als er een studie opgezet wordt, en zij de handleiding schrijven, dan moet je daar echt even goed je hoofd bij hebben. De huidige apotheker, Kaja, heeft er oog voor hoeveel werk het is en maakt zich er hard voor. De samenwerking tussen de drie vrouwen loopt goed, en wordt bevestigd als Kaja tijdens het interview binnenkomt met een vraag over de declaratie van medicatie van een patiënt, die uit eigen voorraad gebruikt wordt. Ook daar weet Prisca alles van.
Op dit moment lopen er 18 studies en zullen er binnenkort nog 4 starten. “Dat opstarten is niet niks, maar als het loopt, dan loopt het.” In principe schrijven ze de handleidingen zo, dat de collega apothekersassistenten ermee uit de voeten kunnen. En toch: “Meestal als ze het woord trial horen, vragen ze ons er direct wel even bij.” Dan helpt Prisca met plezier. Want ze heeft het gevoel dat ze haar ‘eigen winkeltje in de winkel’ heeft. Een winkeltje dat ook een uitdagende logistiek kent. Veruit de meeste onderzoeken, waar ze de medicatie voor bereiden, worden uitgevoerd door de oncologie en de cardiologie. De cardiologie zit in een ander bouwdeel van het ziekenhuis, dus de patiënten hierheen laten komen was lastig. Daarom is er medicatie decentraal opgeslagen, waar de apotheek verantwoordelijk voor is. Daar staat een speciale koelkast, waarvan op afstand de temperatuur te controleren is. “Temperatuurregistratie is sowieso een hot item. Als een CRA langs komt, willen ze altijd alles weten, ook van je koelkasten. Alles moet natuurlijk aan de wet- en regelgeving voldoen.” Lachend voegt ze eraan toen: “Ze hebben elke keer wat.” Maar Prisca geniet van deze samenwerking en houdt van de afwisseling en de creativiteit die dit werk van haar vraagt. Ze vindt het altijd fijn als een CRA komt controleren en ze bevestiging krijgen of ze op de goede weg zitten. “Eigenlijk altijd krijgen we een compliment dat het er keurig uitziet.”
Door de trainingen die ze bij GCP Central gedaan heeft, begrijpt ze goed waarom de CRA, de artsen of de ziekenhuisapotheker bepaalde vragen hebben. Andersom is Prisca zelf ook kritisch op de onderzoeksprotocollen die ze aangeleverd krijgt. Zo was er een voorstel waarbij patiënten zelf thuis spuitjes klaar maken. Prisca en Karin beoordelen het protocol en geven verbeterpunten aan. Via de apotheker worden die plannen dan doorgespeeld naar de onderzoekers en wordt het protocol aangepast. Dit is één van de redenen waarom Prisca het trial werk zo leuk vindt. “Je moet echt nadenken over het proces, het creatieve denken en een proces of probleem van meerdere kanten benaderen.”
En dat natuurlijk allemaal binnen de wet- en regelgeving. Prisca deed twee cursussen bij ons. De verdiepingstraining voor apothekersassistenten vond ze geweldig. Deze is erg duidelijk en toegankelijk en echt gericht op de apotheek. Bovendien kan je ook veel van elkaar leren, omdat er een klassikaal gedeelte is, met voldoende ruimte voor het uitwisselen van ervaringen. Hier pikt Prisca het één en ander mee van hoe andere apothekers zaken aanpakken, maar vindt ze tevens de bevestiging dat ‘we het helemaal niet zo verkeerd doen’. Dit natuurlijk naast de enorme bak aan kennis die ze vergaart tijdens de training. Over de EU CTR training die ze afgelopen jaar deed is Prisca kritischer. De stof is taaier, mede doordat het niet speciaal voor apothekers is. Omdat het alleen maar e-learnings zijn mist het contact en uitwisselen van ervaringen. Bovendien moeten de e-learnings tijdens werk of thuis gedaan worden, maar dan moet er wel tijd voor zijn. Prisca vindt het lastig om tijd te vinden om er lang genoeg aan te kunnen zitten. Het liefst heeft ze een cursusdag, waarbij ze ook echt even uit de apotheek is. Dus zou ze nog wel graag een blended training willen volgen.
Opvallend is dat er in de ruimte waar ze werkt één van de freebies uit de nieuwsbrief van GCP Central hangt. De stappen van klinisch onderzoek, met per stap uitgesplitst wie waarvoor verantwoordelijk is. Prisca lacht als ze erop gewezen wordt. Ja, die gebruikt ze wel. Ze kijkt erop als ze het idee heeft dat er iets in de verkeerde volgorde gaat, meestal te vroeg. Dan kan ze anderen er gefundeerd op aanspreken en worden de touwtjes weer even aangetrokken. Want secuur en accuraat zijn eigenschappen die absoluut passen bij de ideale apothekersassistent, en zeker ook bij het trial werk. Aan alles is te merken dat dit ook voor Prisca geldt. Alles is netjes en geordend. Ook privé heeft ze dat het liefst en vult ze aan: “Alles heeft z’n plekkie, hè. Ik heb wel dingen los moeten laten, want niet alles kan helemaal georganiseerd.”
Zo komen we erop dat Prisca geknipt is voor dit vak en dat ze het met oneindig veel plezier doet. Ze kan zelfs geen dingen noemen die niet leuk zijn aan het trial werk. Ze kan alleen maar leuke kanten bedenken. Het begint met de nieuwsgierigheid naar de nieuwe onderzoeksmedicatie, het verdiepen in het middel. Het zo duidelijk mogelijk schrijven van de handleiding en al het regelen. Het hebben van een eigen tokootje is erg leuk. En uiteindelijk de hoop dat het bij zal dragen aan de genezing van patiënten. “Het is echt een uitbreiding van het vak als apothekersassistente. Het is de voorkant van een nieuwe geneesmiddel wat misschien op de markt gaat komen.”
Kortom, Prisca is erg enthousiast en helemaal op haar plek, zowel als apothekersassistente, als in haar aanvullende functie in het trial werk. Ook privé zet ze haar creatieve aard en accurate karakter in. Eén van haar grootste hobby’s is muziek. Ze speelt piano en dwarsfluit, maar ontwikkelt zich vooral als zangeres. Voor het goede doel met de choir company in Indonesië, op een vocal writing bootcamp of bij het uitbrengen van haar eigen EP. Deze energieke duizendpoot zorgt dat ze op alle vlakken afwisseling heeft en nieuwe dingen mag onderzoeken en organiseren.
